آرامش بهاری

"فریاد رس درماندگان"

یکی از القاب ویژه و زیبای حضرت مهدی (عج) کلمه "الغوث" است.

در بخش پایانی دعای "الهی عَظُمَ البَلاء" آمده است:

یَا مَولایَ یا صاحِبَ الزَّمان اَلغَوثَ اَلغوثَ اَلغوثَ اَدرِکنِی اَدرِکنِی اَدرِکنِی؛

ای مولای من، ای صاحب الزمان، به فریادم برس، به فریادم برس،

به فریادم برس! مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب!

زیارت آل یاسین از ناحیه مقدس حضرت مهدی (ع) به ما رسیده است.

واسطه آوردنش هم محمد حمیری است. مرحوم علامه طبرسی آن را در "احتجاج" نقل کرده است.

حضرت ولی عصر(ع) فرمودند: هرگاه دوستان ما می خواهند به واسطه ما متوجه خدا شوند

و هرگاه می خواهند به ما متوجه شوند و با ما حرف بزنند، این زیارت را بخوانند.

در زیارت آل یاسین آمده است:

اَسَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا العَلَمُ المَنصُوبُ وَالعِلمُ المَصبُوب وَ الغَوث وَ الرَّحمَةُ الوَاسِعَةُ وَعدا غَیرَ مَکذُوب؛

سلام ما بر تو ای پرچم افراشته امامت، و ای علم و حکمت موهوب حق،

و ای پناه خلق و رحمت گسترده. الهی برتمام عالمیان که ابدا خلاف نخواهد گشت!

در این فراز از زیارت، چهار لقب برای حضرت عنوان شدع است. یکی ازآن القاب "الغوث" است.

سلام بر تو ای غوث و فریاد رس درماندگان، ای فریاد رس بییچارگان!

با حضورت ستاره ها گفتند
نور در خانه ی امام رضاست

کهکشان ها شبیه تسبیحی
دستِ دُردانه ی امام رضاست
**
مثل باران همیشه دستانت
رزق و روزی برای مردم داشت

برکت در مدینه بود از بس
چهره ات رنگ و بوی گندم داشت
**
زیر پایت همیشه جاری بود
موج در موج دشتی از دریا

به خدا با خداتر از موسی
بی عصا می گذشتی از دریا
**
با خداوند هم کلام شدی
علت بُهت خاص و عام شدی

«کودکی هایتان بزرگی بود»
در همان کودکی امام شدی
**
رزق و روزی شعر دست شماست
تا نفس هست زیر دِیْن توایم

تا جهان هست و تا نفس باقی است
ما فقط محو کاظمین توایم
**
من به لطف نگاهت ای باران
سوی مشهد زیاد می آیم

دست بر روی سینه هر بار از
سمت باب الجواد می آیم

"سید حمیدرضا برقعی"

"سلام بر جواد الائمه"

چه اضطرابی دامن زمین را فرا می گیرد، آن گاه که دلش مزار امامی می شود.

گویی در آن هنگام، دست و پایش می لرزد!

زمین از اینکه باید گوهری را در میان بگیرد، بسیار ناخشنود است.

اکنون زمین چه شرمسار است که تنها بیست و پنج بهار، او را مهمان خوانش دیده بود؛

او که جواد بود و جود، قطره ای از پیشانی بلندش؛ تقی بود و پرهیزکاری، سطری از صحیفه وجودش.

او که در همان خردسالی امام شد و در نوجوانی، رهگشای گره های فکری.

که بی درنگ، دشوارترین پرسش را پاسخ می گفت.

و خبر از اتصال خویش به دریای علم الهی می داد.

"اهمیت صله رحم"

خدای سبحان می فرماید: و یاد کن هنگامی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خدا را نپرستید و به

پدر و مادر و خویشاوندان و... نیکی کنید.

پیامبر اکرم(ص) فرمود: آیا شما را به بدترین انسان های دنیا و آخرت از نظر اخلاق راهنمایی نکنم؟ گفتند:

آری. ایشان گفتند: کسی که با قطع کننده پیوند با وی بپیوندد.

صله رحم نزد خدای سبحان چنان مهم است که آن را از جهت پاداش، سریع ترین عبادت قرار داده و افزون بر

پاداش اخروی، پاداش دنیوی و زود هنگام برای آن مقرر داشته است؛ به گونه ای که خاندان گنهکار هم با

رعایت صله رحم میان خود، دارایی آنها فزونی می یابد و با نیکی به یکدیگر بر عمرشان افزوده می شود.

بقیه در ادامه مطلب...

پیامبر صلی الله علیه و آله:

لباس سفید بپوشید؛ زیرا جامه سفید، نیکوتر و پاکیزه تر است.

                      الکافی، ج ۶، ص445         

تو ای صفای ضمیرم! چرا نمی آیی؟

چرا بهانه نگیرم؟ چرا نمی آیی؟

اگر حجاب ظهورت وجود تار من است

خدا کند که بمیرم! چرا نمی آیی؟

تو امر کن سر خود را بدست می گیرم

ببین چقدر دلیرم چرا نمی آیی؟

میان خلقت من با گل تو رابطه ای است

من از تراب غدیرم، چرا نمی آیی؟

هوای دیدن سرداب غیبتت دارم

به این رواق اسیرم، چرا نمی آیی؟.

هیچ داری از دل مهدی خبر؟
گریه های هر شبش را تا سحر؟
او که ارباب تمام عالم است،
من بمیرم،
سر به زانوی غم است،

شیعیان!
مهدی غریب و بی کس است،
جان مولا معصیت دیگر بس است،

شیعیان!
بس نیست غفلت هایمان؟
غربت وتنهایی مولایمان؟
ما عبید و عبد دنیا گشته ایم،
غافل از مهدی زهرا گشته ا یم.

لزوم مبارزه با هوای نفسانی.

1-رسول گرامی اسلام(ص)

امام صادق(ع) می فرماید: رسو الله(ص) جمعی را روانه جنگ کرد.

زمانی که برگشتند، چنین فرمود: آفرین بر کسانی که مبارزه کوچک تر را

پشت سر گذاشته و پیکار بزرگتر بر عهده ی آنان باقی است.

سوال شد: ای رسول خدا مبارزه بزرگتر چست؟ فرمود:مبارزه با هواهای نفسانی.

2-امام صادق(ص)

به خاطر خودت نفست را به زحمت وادار کن.

زیرا اگر چنین نکنی دیگری خودش را به خاطر تو به مشقت نمی اندازد.

حال خوب داشتن نعمت است...

اللهم غيّر سوءَ حالنا بحُسنِ حالكَ

مولا علی (علیه السلام) :

"در آخر الزمان که بدترین دوران است. جمعی از زنان پوشیده اند

در حالی که برهنه اند (لباس دارند اما آنقدر نازک و کوتاه است که گویی هنوز برهنه اند)

و از خانه با آرایش بیرون می آیند، اینها از دین خارج شده و در فتنه ها وارد شده اند

و به سوی شهوات میل دارند و به سوی لذت خوار کننده شتاب می کنند

و حرام ها را حلال می دانند و (اگر توبه نکنند) در دوزخ به عذاب ابدب گرفتار می شوند."

وسائل.ج14.ص19